Wat een week! Dinsdag schreef ik nog opgewekt dat ik 's avonds zou gaan zingen maar na het eten werd mij duidelijk dat ik de repetitie niet zou gaan halen omdat ik zo moe was. Ik kon de hele dag wel slapen en dat is niet fijn. Na een lange en goede nachtrust stond ik woensdag rond half 11 naast mijn bed met het gevoel nog door te kunnen pitten. Mijn keel deed zeer en ik heb de huisarts gebeld voor een consult. Ook omdat mijn hoofdhuid maar slecht wil genezen en de lymfekliertjes in mijn hals pijn deden. Bij de huisarts heb ik een potje zitten huilen, mede door de vermoeidheid en mijn mentale gesteldheid van dat moment. De huisarts heeft direct contact gezocht met de dermatoloog in de VU. Op mijn hoofd mag ik een smeersel smeren dat ik ook al voor mijn lijf heb en ik moet tijdelijk de Minocyclinne verdubbelen. Het hele hoofd-halsgebied is geïrriteerd door de bijwerking van de Tarceva én door de bestraling van 2 weken geleden. Deze bestraling is behoorlijk aangekomen, het slikken doet vooral 's morgens behoorlijk zeer omdat de slokdarm geraakt is met het bestralen. Ik geef er nu maar aan toe dat ik heel veel moet slapen en dat eten lastiger is op dit moment. Ik denk dat ik voortaan maar buiten ga huilen dan heeft de tuin er ook nog wat aan met de huidige droogte. Vanmiddag viel mijn eten niet goed dat ik mijn plan om boodschappen te gaan doen heb moeten omgooien. Ik stond te wankelen op mijn benen nadat ik mijn lichte lunch op het terras had gedeponeerd en voor iemand die geen spuger is was dit wel een bijzondere prestatie. Ondertussen moet je alle zeilen bijzetten om ook mentaal op de been te blijven. Dit is niet mijn beste week in de strijd tegen de kanker. Ik ben niet ziek van de kanker maar wel van alle bijwerkingen en medicijnen. Volgende week moet ik maar eens een goed gesprek met mijn longarts houden over mijn packmannetje. En komt de post: zit er weer een leuke kaart bij van mijn collega's! Daar knapt een mens al van op. Kleine moeite met groots resultaat. Ook het bezoek van een collega die zelf chemokuren moet ondergaan in haar strijd tegen de borstkanker geeft je dag een mooi randje. Ik ga lekker thee zetten en op tijd mijn bed in. Morgen is weer nieuwe dag met nieuwe kansen: ik ga asperges halen in Woubrugge. Hmmmmmmmmmmmmmmm asperges!!!!! Fijn weekend en een dikke knuffel, Marjo