C’EST FRANÇAIS: Orange ou Jaune!!!

Ik ga verder in het Nederlands anders is het niet leesbaar meer voor velen en dat is nou net niet de bedoeling. Ons weekendje Tour de France, wat wij vorig jaar op quattorze juillet(14-07) al hebben geboekt, kon gelukkig met ons tweeën doorgaan. Op een snikhete vrijdag vertrokken wij met de trein naar Rotterdam, de stad die helemaal in het teken van het wielerspektakel stond. Lichtelijk bezweet kwamen wij bij ons hotel aan alwaar wij heel vriendelijk werden ontvangen. Wij gingen met de tram en metro naar het Zuidplein om de eerste tekenen van de Tour te zien. Het was ook de middag van de wedstrijd Nederland – Brazilië. De wedstrijd hebben wij in een gezellige kroeg zitten kijken samen met een groep Fransen, werkzaam bij de Tour. Deze mensen hebben de restanten oranje mutsen, brillen en toeters gekocht en ook nog opgezet. De foto’s mail ik hen nog zoals is beloofd bij een koel drankje. Na afloop gingen wij met de metro naar het centrum waar al heel veel supporters in de Hofpleinvijver doken. Het was een groot Oranjefeest en heel leuk om dat allemaal mee te kunnen en mogen meemaken. Voegt toch veel toe aan ons weekend. De zaterdag begon heel zonnig maar wij hebben wel een paar flinke buien op ons koppie gekregen. Ik heb zelfs een Tour de France-poncho gekocht om nog enigszins droog te worden en te blijven. Naast alle spullen die je uitgedeeld krijgt langs het parcours heb ik ook een tasje met van alles en nog wat gekocht. Heb ik eindelijk mijn eigen gele trui (t-shirt). De sfeer was geweldig in de stad en ik genoot met volle teugen van alles. Moe rolden wij ons bed in na een heerlijke dag. Zondag ging de Tour echt van start en wij hadden mooi zicht op het peloton dat op weg was naar de Erasmusbrug voor de officiële start. Na koffie met gebak zijn wij weer naar ons polderdorp gegaan. De trein zat vol met Tourliefhebbers en iedereen zat gezellig te praten met elkaar. Thuis heb ik mijn eigen Tour-hoekje gemaakt terwijl heel Nederland het huis oranje heeft versierd. Hahaha, lekker eigenwijs toch.


Maar na al die gezelligheid was daar weer de realiteit van de chemokuur die ik mocht ontvangen. Een longarts in opleiding had ook bedacht dat ik, vanwege de uitzaaiingen in mijn botjes, ook een APD-infuus tegen botontkalking moest hebben. Naast de Alimta-Carboplatin combi was dat in eerste instantie een goede combi. De eerste dagen was ik niet ziek op wat hoofdpijn na maar vrijdag begon het gedonder. Ik ben goed ziek geweest tot en met spugen aan toe en dat voor een iemand die niet snel spuugt. Maar goed, als het eten niet goed valt dan moet het er uit. Dank zij extra zetpillen en vooral slapen, heel veel slapen ben ik er weer bovenop gekropen en dat voelt heel wat lekkerder. De uitslagen van de scans, gemaakt met een nog misselijk voelend lijf, waren gelukkig goed. De CT-scan liet geen uitzaaiingen in de lever zien wat eerder wel heel bot tegen mij was gezegd zonder dat er duidelijkheid was of het wel uitzaaiingen waren. Nu dus wel, het zijn cystes en dat kan geen kwaad mede doordat de cystes (zichtbaar vanaf december 2009) niet zijn veranderd. De MRI van de nekwervels is veel belangrijker voor mij omdat daar de echte narigheid zit. Mijn eigen longarts heeft de wervelspecialist gevraagd om zijn deskundige blik op mijn scan te richten omdat de scan niet is veranderd t.o.v. de MRI van maart. Geen tumorgroei ook en dat is heel belangrijk en een reden om door te gaan met de chemo. Nog 2 kuren te gaan maar zonder de APD omdat de combi te heftig is geweest. Daarbij zei mijn longarts dat het APD-infuus ook 1 x per jaar kan, los van de chemokuren. De kuur van april telt helaas niet meer mee omdat er teveel tijd tussen kuur 1 en kuur 2 zit. Dat komt omdat ik toen geen chemo meer wilde en door onze vakantie. Ik sta nog steeds achtermijn beslissing ook al houdt het nu in dat ik een extra chemokuur moet ondergaan. “Het komt wel goed, schatje.”


Nu ik mij zelf weer lekkerder voel heb ik ook weer oog voor de natuur bij ons in de tuin. Eerder schreef ik al over een uil in de leilinde maar nu weet ik waar hij zit! In de boom bij de buren waar wij goed zicht op hebben. In de schemering hoor je vreemde geluiden en die zijn afkomstig van de uil. Prachtig toch. Onze tuin heeft een pergola met geurende kamperfoelie en daar zijn een merel en een tortelduif in geboren. Heel leuk om ze op het nest te zien zitten. Veel vogels scharrelen in de tuin rond en dat blijft leuk om te zien. Nog leuker zijn alle vlinders die in diezelfde tuin rondvliegen. Van de week stond ik in de schuur en voelde iets kriebelen op mijn haar en dat was een Atalanta. Een prachtige vlinder vol kleur die de hele dag al zichtbaar was tussen de bloemen. Onze tuin staat vol met vlinderminnende planten en daar komen vlinders op af. In de vijver zwemmen inmiddels een paar elftallen goudvissen rond. Tijdens de WK-gekte was het een aanbieding bij Intratuin en na het gif van vorig jaar was er nog plek zat naast de 5 vissen van Sandra (PaarsePanda) in de vijver. Het geeft leven in de vijver. Ik zal een paar foto’s van de dierenbende in de tuin maken en op mijn weblog plaatsen. In een blokje zal ik foto’s van ons Orange –Jaune weekend zetten, misschien leuk om te zien. Zo is het leven weer leuk! Blijf genieten van al het moois zo dicht bij je in de buurt. Liefs, Marjo