dinsdag 23 december 2008

O Fortuna, Velut luna statu variabillis!!! Het geluk is wispelturig, Dus geniet nu !!! De Latijnse tekst is afkomstig uit de ouverture van de “Carmina Burana” van Carl Orff. De “Carmina Burana”is al 21 jaar ons favoriete muziekstuk. Door de afgelopen periode heeft geleerd dat bovenstaande tekst heel veel in zich heeft. In mei, toen wij deze muziek weer live hoorden, hebben wij al besloten dat deze tekst op onze kerstkaart moest komen. Hij hoort dus ook op mijn weblog in deze feestmaand. Vorige week was een zware week omdat ik veel artsen heb gezien en dat hakt er altijd in, ook mentaal. De eerste dag van de week viel het nog mee, alleen naar de medisch maatschappelijk werkster en de gynaecoloog. Vervolgens moest ik nog even langs de huisarts om bij te praten en een recept te vragen voor slaappillen Ik heb zo af en toe een beetje hulp nodig om goed door te kunnen slapen. Half slapen, half waken sloopt een gezond mens al, laat staan wanneer je iets mankeert. Vanaf 1 januari moet je deze hulpmiddelen zelf betalen dus dan maar even op tijd iets regelen. Woensdag mocht ik naar de arts van het UWV omdat ik een aanvraag heb ingediend voor de WIA. “Crimineel P” meldt zich aan de balie met haar tasje vol medicijnen. In de uitnodiging stond nl dat ik mijn afsprakenkaart van het ziekenhuis en mijn medicijnen (op naam!) mee moest nemen.De dokter heeft het geweten: 9 kaarten van de VU (je hebt 1 patiëntennummer maar iedere poli heeft een eigen kaart) en een berg pillen en smeerseltjes lagen op zijn bureau. Hij was overigens best geschikt en hij heeft het lichamelijk onderzoek achterwege gelaten omdat het voor hem heel duidelijk was. Hij moet nog informatie inwinnen bij mijn longarts, daar moest ik voor tekenen, en dan wordt het waarschijnlijk 100% afkeuren. Het was die dag vochtig en mistig weer waardoor ik kortademig was en veel handelingen meer energie kosten zoals ook dit bezoek aan de UWV. Geestelijk vreet het aan je, je arbeidsmoraal wil anders, je lijf zegt dat het goed is zo. Daar had ik mijn zakdoekjes en mijn “stoffer & blik” wel bij nodig. Die zelfde dag mocht ik nog even bij de neuro-oncoloog langs. Vorige week had ik gebeld en gemaild met de poli omdat de tintelingen in mijn benen waren toegenomen. Er is direct op gereageerd met een telefoontje én een afspraak op de poli binnen 1 week. Ik vind dat men bij de VU heel adequaat reageert op deze zaken. Ook bij dermatologie handelden ze snel met een belafspraak en faxten ze de recepten door zodat de jeuk (vreselijk op mijn armen en benen om knetter van te worden) bestreden kan worden. Met dank aan mijn packmannetje! Het bezoek bij de neuroloog krijgt in 2009 een vervolg met bloedonderzoek en een EMG, een onderzoek waarbij de activiteiten van de spieren en de zenuwen worden gemeten. Het kan met een vitamine B12 tekort te maken hebben of met mijn schildklier of toch nog van de chemotherapie. Koppel daar de fysiotherapie aan en je hebt een druk weekprogramma. Gelukkig zijn niet alle dagen zo hectisch zodat wij ook nog kunnen genieten. Donderdagavond was het Kerstfeest op school met samenzang op het schoolplein, compleet met levende Kerststal en levende muziek. Vervolgens zijn de buffetten die intussen waren verzorgd door alle ouders bewonderd en genuttigd. Ik was uitgenodigd bij groep 3 en het was heel gezellig met elkaar. Veel mensen zijn verkouden dus ik kon niet achterblijven. De ene dag snotter je, de andere dag blijf je hoesten met zo’n nare kriebelhoest. Kon ik zondag nog heerlijk zingen met Mozaïek was het dinsdagavond toch niet meer te doen. Ik was zo moe……..( ik moest toen nog naar de UWV toe) maar dat stond daar los van. Zelfs het concert van afgelopen zaterdag heb ik af moeten zeggen omdat ik het niet meer trok. ’s Middags ben ik heerlijk gaan slapen om ’s avonds gezellig met Edward naar het concert van het Rotterdams Philharmonisch Orkest te kunnen. (Je leert vanzelf wel om keuzes te maken wat je wel en wat je niet kan.) Paracetamolletjes erin en gaan!!! Wij mochten over de rode loper lopen omdat Ivo Opstelten zijn afscheidsfeestje vierde met ons. Veel Bobo’s uit de plaatselijke en landelijke politiek liepen in de Doelen rond. Samen genoten wij van de muziek, de drankjes en hapjes die werden uitgedeeld. Zo werd een zware week feestelijk afgesloten. Ik heb wel gemerkt dat te zwaar of gekruid eten niet goed is voor mijn darmflora. Onregelmatig eten of smullen van diverse hapjes (denk aan het buffet op school of na het concert) maakt dat ik ’s nachts mijn Strauss- serenade op de pot laat horen. Oh, wat kun je daar beroerd van zijn, ik zag net zo wit als mijn witte nachtjaponnetje. De volgende morgen waren mijn wangen weer roze en was de binnenboel weer gekalmeerd. Met Kerst ga ik een heerlijk menu maken. Ik kan eindeloos genieten van kookboeken en tijdschriften, met een goed muziekje op de achtergrond, en rustig een menu samen te stellen. Het boek van Jamie Oliver leest als een roman en inspireert je om aan de slag te gaan. Vervolgens maak ik een planning en een boodschappenlijst. De ingrediënten zijn in huis (lekker snel gegaan) en morgen ga ik relaxed beginnen met de eerste gerechten. Ook word ik helemaal blij wanneer ik in alle rust de tafel kan dekken voor het Kerstdiner. Heerlijk tutten met accessoires en serviesgoed zonder over te overdrijven. Het feit dat ik de zin, de energie en de kracht heb om dit te doen zegt iets over mijn huidige conditie. Wanneer ik goed slaap, tijdig mijn rustmomenten neem, geen rare dingen eet, soms "nee" zeg, niet alles wil, dan kan ik nog best veel. Zware lichamelijke inspanningen moet ik laten en ik moet blijven luisteren naar mijn lijf. Straks luiden wij dit krankzinnige jaar uit met familie en vrienden om 2009 goed te beginnen. Ik kijk niet te ver vooruit maar ik zal “Sarah” gaan zien. Met mijn “stoffer en blik” veeg ik straks het huidige jaar uit en bewaar alle mooie, bijzondere en ingrijpende herinneringen en gebeurtenissen die ik met jullie heb mogen delen. O Fortuna, Velut luna statu variabillis!!! Hele fijne feestdagen en alle goeds voor 2009. Veel liefs, Marjo

1 opmerking:

trudy zei

meid wat ben jij ongelooflijk positief. En wat een mooie stukken schrijf jij.
Ik lig mijn dagen op bed maar te niksen, maar ik zou niet kunnen wat jij kan, want ik ben zo uitgepraat.
Wel denk ik n og wel eens terug aan die goeie oude tijd, als we na afloop van de sportdag in de lerarenkamer ons borreltje en hapje dronken, nou hapjes die zat ik met Ien Devilee onder tafel op tre eten.Wat zouden we daar toch graag naar terug gaan.Goed dat we toen nog niet wisten wat we nu wel weten.Ik probeer zelf ook positief te blijven, als mensen vragen hoe is het, zeg ik altyd elke dag is het feest, alleen moet je zelf de slingers mee brengen.Verder wens ik alle goeds voor 2009, jij gaat op naar de 50, ik naar de 59!
Lieve groetjes van Trudy Koek