Beste Allemaal, Hier een berichtje uit Aarlanderveen. Aanvankelijk zou ik morgen naar mijn longarts gaan om de uitslag van mijn MRI-scan te bespreken. Afgelopen zondag heb ik een dubbele MRI laten maken, 1 van mijn bekken en 1 van mijn onderrug. De radioloog heeft op de botscan 3 verdachte plekken gevonden (mijn linkerheup, lendewervel 4-5 en mijn rechterbovenarm). Ik slik al behoorlijk wat pijnstilling en nog is de pijn niet helemaal weg, zeg maar verdoofd. Iedere morgen is het bij het opstaan een strijd en weet ik dat ik een moeilijk uurtje tegemoet ga. Je weet niet of je moet zitten, staan, liggen, janken of niet. Wanneer de morfine enigszins is ingewerkt gaat het wel weer en kan ik douchen en aankleden. Iedere dag probeer ik actief te blijven en in beweging te blijven omdat je anders helemaal vastroest en dat is niet de bedoeling. Je moet niet gaan slapen met de gedachte dat opstaan een drama is. Ik slaap heerlijk en ik probeer dat ene uurtje te doorstaan om verder van de dag te genieten. Meestal gaat dat goed maar soms……………… Vanmiddag ben ik gebeld door de longarts van de VU die de patiënten van prof. Smit gedurende zijn vakantie overneemt. Hij wilde ons de rit naar Amsterdam besparen omdat mijn MRI maandag in het grote overleg van artsen ( longarts-oncoloog-radiotherapeut-etc.) wordt besproken. Het is niet duidelijk of de aankleuring van de lendewervels kwaadaardig is, een uitzaaiing van de longkanker, of toch nog iets anders. Als het toch kwaadaardig mocht zijn dan ligt er een behandelplan klaar. Maandagmorgen ga ik wel naar de neuro-oncoloog om aansluitend met Henry (mijn maatje) koffie te drinken. Ook hij zit weer in de molen die ons regelmatig naar het ziekenhuis stuurt. En ’s middags zie ik de longarts om de uitslag van de teambespreking én mijn behandelplan te horen. In de afgelopen periode heb ik meerdere malen gezegd dat het mij niet eens meer kan schelen of het is uitgezaaid of niet. Als er maar iets aan de alles overheersende pijn gedaan kan worden. Maar nu de mogelijke uitzaaiing heel dichtbij op de loer ligt voel je je er toch kl…e bij. Het is vanaf eind april alleen maar erger geworden. Steeds kwam er een pijntje of kwaal bij en dat is moeilijk bij te benen. Zelfs wanneer je met de stok loopt, want dat doe ik sinds een paar weken weer om de pijn proberen te verzachten en om jezelf wat te ontzien. Met stok loop je toch rechter en belast je je benen en rug minder. En laat de mensen maar kijken!! Het is ook al weer lang geleden dat ik jullie middels mijn verhalen op de hoogte heb gehouden. Ik wilde wel maar ik heb ook last een blokkade gehad. Mentale verwerking vreet ook aan je. Ik denk dat ik maar weer ga schrijven ook omdat het mij helpt met het verwerken van alles. Ik wens jullie allemaal een heel prettig weekend en ik houd jullie op de hoogte. Veel liefs, Marjo